Hoofdstuk 2; Johannesburg, Pretoria, Whiteriver, K

Super leuk om alle berichtjes van iedereen te lezen!! Bij deze weer een nieuw verhaaltje, het begin van een nieuw hoofdstuk!

Zaterdag 1 september ben ik van Kaapstad naar Johannesburg gevlogen. Het weer was helder, dus ik heb de Tafelberg ook nog vanuit de lucht mogen bewonderen. Het eerste wat opviel bij aankomst in Johannesburg, was dat alles bruin en stoffig is. Het is in dit gebied nog winter en dat betekent droog en koud. Nu is het gelukkig niet meer koud, want ik heb het hier alleen nog boven de 20gr gehad! In Johannesburg werd ik op het vliegveld opgehaald door Helen. (dit is de moeder van Jackie, een vriendinnetje van Meine). Helen heeft zich meteen over me bekommerd. Dus dat betekent, was gedaan, me in Johannesburg rondgereden en lekker gegeten samen met haar vriend en zoon. Gewoon lekker gezellig!!

De volgende dag ben ik met de trein naar het vliegveld gegaan waar ik Renate heb opgehaald. Dat was de start van deel 2 van mijn Afrika-avontuur!! We hebben de huurauto opgehaald en we zijn naar Pretoria gereden. Het rijden ging alleen wat moeizaam, want blijkbaar vind ik schakelen met links toch wat lastig… laten we zeggen dat ik dacht te voelen dat de 3e de 1ste versnelling was.. dus al pruttelend reed de auto weg en ik maar niet snappen waarom die auto niet trok… Gelukkig ontdekte ik na 30 km eindelijk wat er mis was!! (ahum, foutje.. hahahaha). Uiteindelijk gelukkig wel veilig bij onze bestemming in Pretoria aangekomen! We verbleven in het gasthuis van onze begeleider/contactpersoon hier in Zuid-Afrika. Het huisje was een mooi houten hutje op palen op de berg met een mooi uitzicht over Pretoria! Geen straf dus!

Maandag moesten we onze registratie als vrijwilliger / werkvergunning voor hier regelen. Dus op naar de HPCSA (de instantie waar we dit moesten regelen). Vanuit Nederland zijn we daar al vanaf maart mee bezig en we hebben al heel wat formulieren opgestuurd, maar zelf even langs gaan was zeker niet overbodig. Het bleek dat we toch niet de juiste stempel op een formulier hadden. Dus die moesten we nog maar even op het politiebureau gaan halen…!!!!! Dus wij naar het politiebureau.. en tussen de locals daar in de rij voor een stempel.. na wat uitleg en weer een extra formulier hadden we dan eindelijk de juiste stempel.. Maar het was nog steeds niet goed, want er moest ook nog wat extra betaald worden voor de registratie.. dus weer naar een ander gebouw.. Weer terug (3x is scheepsrecht) was alles ongeveer in orde.. Na 3.5u is alles opgestuurd en horen we eind deze week/begin volgende week of onze registratie goed gekeurd is.

Gelukkig kunnen we sowieso in het ziekenhuis beginnen! Zolang de registratie in behandeling is, is het ook goed. We zijn dan ook de volgende dag naar Whiteriver gereden. 250 km rechtdoor.. Maar rode grond, stoffig, droog, bergen.. en op een bepaalde manier ook erg mooi. Zo af en toe zie je een groen bosje of een boom met bloemen waaraan je kunt zien dat de lente eraan komt. In Whiteriver hebben we onze intrek genomen in ons ‘huisje’ voor de komende 6 weken. We hebben een ruime kamer met 2 bedden een badkamer (met bad!) en nu het ingericht is, ziet het er best gezellig uit. De douche hebben we al uitgetest en die bevalt ook prima. En met een zwembad voor de deur , gaan we hier ons wel vermaken de komende weken! In het complex verblijven ook medische studenten die in hetzelfde ziekenhuis stage lopen, dus het wordt ook vast een gezellige boel. We gaan het zien!

Vandaag was onze eerste dag in het ziekenhuis. Nou ja.. dag.. kwart dag. Vandaag was namelijk introductiedag. We moesten om 7.45u aanwezig zijn bij de overdracht. Deze vindt plaats in de kapel van het ziekenhuis. Een zacht pratende arts-assistent droeg hier de patient van de dienst voor en werden er een paar kritische vragen gesteld. Daarna moesten wij onszelf voorstellen. We zijn hier ‘the dutch doctors’ en we hopen patientencasussen te gaan zien, die we in Nederland bijna nooit of nooit zullen tegenkomen. We werden door de artsen hartelijk ontvangen. Met name dr. Lukac is een enthousiaste man die heel veel wil vertellen. In principe is hij onze begeleider hier, maar helaas voor ons is hij de komende 2.5 week op vakantie. Dr. Lopez, ook een enthousiaste man, zal zich over ons ontfermen. We gaan het zien! Ik heb zin om nieuwe dingen te leren en te zien. Dr. Lukac heeft ons vandaag een rondleiding door het ziekenhuis gegeven en ons wat tips gegeven om thuis over na te denken. Zijn tips ‘how to behave’ in South Africa zijn toch wel om over naar huis te schrijven… : wees altijd op je hoede, doe je auto op slot, stop nooit op stille mooie plekjes om een foto te maken en stop ook niet voor rood licht als je in het donker rijdt… dit om te voorkomen dat je beroofd, verkracht, vermoord of van alles beetje wordt… Maar gelukkig.. dr. Lukac woont al 25 jaar in Zuid Afrika en hem is nooit iets overkomen, dus we moesten vooral niet te bang worden!! Ok.. haha Na deze preek werden we al weer naar huis gestuurd.. introductiedag dus.. en we hoefde ook echt niet te vragen om langer te blijven.. ‘Go and enjoy South Africa!’
We hebben dus verder even de omgeving verkent en we zijn nu wat plannen aan het maken voor de komende weekenden! Morgen begint hoofdstuk 2 dus eigenlijk pas echt!

X Sanne